روش هایی برای کنترل دسترسی هکرها به سایت

روش هایی که برای کنترل دسترسی هکرها به سایت مورد استفاده قرار می گیرد مورد توجه بسیاری از کاربران اینترنت و وب سایت ها قرار دارد. با توجه به اینکه دسترسی هکرها به سایت ها می تواند برای سایت های حریم خصوصی حیاتی و برای سایت های کسب و کار باعث تلفات جدی مالی شود، بررسی و اجرای روش های پیشگیری لازم است.

استفاده از فایروال و بسترهای امنیتی محافظتی مانند شبکه شناسی‌ در ارتباط با دسترسی به اینترنت و ممانعت از دسترسی مجرمان به داده های حساس سایت به عنوان یکی از روش های احتمالی قابل استفاده به شمار می رود. فایروال ها با متدهای مختلفی، لایه هایی از امنیت را ایجاد نموده و دسترسی های غیر مجاز را تشخیص و متوقف می کنند.

استفاده از نرم افزارهای محافظتی نظیر آنتی ویروس، یکی دیگر از روش های استفاده شده در ارتباط با کنترل دسترسی هکرها به سایت است. در این روش، با استفاده از نرم‌افزارهاي محافظتي،‌ وب سايت از برنامه هاي مخرب و احتمال سو استفاده‌‌كنندگان به شكلي جلوگيري مي‌شود. این نرم افزار ها نیز در حالت شارژی، به طور مداوم بروزرسانی می شوند و در صورت شناسایی هرگونه تلاش برای حفره سازی یا آلودگی به سرور، تا حد امکان از آن جلوگیری می کنند.

برای اینکه فعالیت های هکرها را به حداقل برسانیم، ارتقاء امنیت رمز نگاری و با ارائه یک رمز بسیار قوی به نام توکن، امکان ورود نفوذگران را کمتر می سازد. توکن ها معمولا فارغ از ترکیب رمزهای تصادفی، برای دسترسی به اطلاعات شبکه مورد استفاده قرار می گیرند. بدیهی است که بیشترین سطح امنیت ممکن در مقابل نفوذگران در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

با استفاده از این روش های ساده، می توان نیک با خطرات حاکم بر وب جهان مقابله کرد و مراقبت از خود را بر عهده گرفت. تذکر داده می شود که باید همیشه از نرم افزار ها و مخزن های رسمی مربوط به هر زمینه استفاده کرده، به زمان بروزرسانی نرم افزار‌های مختلف توجه کرده و در صورت شناسایی هر گونه تلاش برای سو استفاده از سایت خود، کاری را به دستگاه های امنیتی خود بسپارید.

استفاده از فایروال

استفاده از فایروال در دنیای امنیتی شبکه‌های کامپیوتری، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. فایروال یک نوع نرم افزار یا دستگاهی است که به منظور حفاظت شبکه‌های کامپیوتری در برابر حملات و نفوذ از طریق اینترنت طراحی شده است. با استفاده از فایروال، می‌توان به راحتی از تهدیدات و نفوذهای خارجی به شبکه در برابر حمایت کرد.

فایروال به عنوان یک درگاه امنیتی برای شبکه و دستگاه های مختلفی که به اینترنت متصل شده‌اند، عمل می‌کند. این امنیت به دلیل قابلیت هایی مثل فیلترینگ ترافیک، مدیریت دسترسی، نظارت بر روی ترافیک اینترنت، افزایش امنیت از طریق مسدود کردن آدرس های IP و قابلیت درک و رفع خطاهای احتمالی شبکه طراحی شده است.

فایروال دو نوع مختلف دارد: سخت افزاری و نرم افزاری. فایروال سخت افزاری یا منجر شده، یک دستگاه است که در نقطه اتصال کاربر به اینترنت نصب می‌شود. این نوع فایروال عملکرد خود را به شکل فیزیکی در دستگاهی انجام می دهد. در صورتی که فایروال نرم افزاری، یا روان شده، برنامه ای است که روی سیستم عامل کاربر نصب می‌شود. در این حالت، عملکرد فایروال با استفاده از منابع سیستمی در دستگاه انجام می شود.

در کل، استفاده از فایروال، به منظور حفاظت شبکه های کامپیوتری از حملات و نفوذ های خارجی، ضروری است. با در نظر گرفتن تکنولوژی های روز روش های دیگری همچون شناسایی تهدیدات، تشخیص آسیب پذیری ها و رفع آن ها، ایجاد محدودیت های دسترسی و مدیریت کلی شبکه به کمک فایروال نیز به راحتی قابل انجام خواهد بود.

تنظیمات امنیتی سرور

تنظیمات امنیتی سرور یکی از مهم ترین وظایفی است که برای قرار دادن سرور در شبکه، به آن نیاز داریم. این تنظیمات شامل مجموعه ای از فعالیت هایی است که برای پیشگیری از نفوذ، حفاظت از داده های حساس و از بین بردن امکانات ناامن انجام می شود.

یکی از اصلی ترین تنظیمات امنیتی در سرور، بستن پورت های غیرضروری است. با بستن پورت های غیرضروری، سرور از حملات با درخواست های غیرضروری در برابر خود محافظت می کند و به این ترتیب از ریسک های احتمالی جلوگیری می شود.

تنظیمات دیگری که برای امنیت سرور بسیار حائز اهمیت هستند، اعتبار سنجی نام کاربری و رمز عبور، جلوگیری از جستجوهای SQL غیرمجاز ، رهگیری انتقال داده ها، ایجاد دسترسی ها، ارتباطات SSL / TLS، رمز گذاری و همچنین بکاپ گیری روزانه از اطلاعات سرور است.

به طور کلی، برای ایجاد تنظیمات امنیتی در سرور، اطمینان حاصل کنید که تمامی ماژول های امنیتی بر روی سرور نصب شده اند و به روز هستند. همچنین ایجاد یک برنامه امنیتی سرور که به طور مداوم به روز رسانی شود، از مهما ترین اقداماتی است که باید برای امنیت سرور انجام دهید. بسیاری از نفوذها و حملات از طریق فراموشی و عدم به روز رسانی تنظیمات امنیتی سرور انجام می شود.

استفاده از شناسایی احراز هویت

احراز هویت یک فرآیند مهم امنیتی است که در حفظ اطلاعات شخصی و محرمانه تاثیر مهمی دارد. این فرآیند به معنای بررسی صحت ادعای افراد درباره شناسایی و هویت آن‌ها است.

احراز هویت در اینترنت به دو صورت اصلی صورت می‌گیرد: از طریق نام کاربری و رمزعبور و یا به کمک فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند شناسایی چهره یا شناسایی اثر انگشت. در هر دو صورت، هدف احراز هویت قطعیت و صحت ادعای افراد درباره هویت و شناسایی این افراد است.

استفاده از شناسایی کاربری و رمزعبور به بازیابی حساب کاربری و اطلاعات آن و لاگین به حساب کاربری در وبسایت‌ها اجازه می‌دهد. همچنین، شناسایی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند شناسایی اثر انگشت یا شناسایی چهره به قابلیت دسترسی به بخش‌های حساس و محرمانه‌ی وبسایت‌ها اجازه می‌دهد.

از جمله نمونه‌هایی که از احراز هویت استفاده می‌شود در اینترنت، احراز هویت دیجیتال برای انجام عملیات بانکی آنلاین به صورت امن است. با شناسایی دقیق هویت کاربر، از جمله احراز هویت دومرحله‌ای، تقویت امنیت در این نوع فعالیت‌ها میسر می‌شود.

از نظر حقوقی، احراز هویت برای حفظ حریم شخصی، محرمانگی، ایمنی و امنیت افراد ضروری است. به عنوان مثال، در حوزه سلامت، احراز هویت کاربران به شناسایی دقیق پزشکان و بیماران کمک کرده و تضمین می‌کند که اطلاعات پزشکی حساس از دسترسی افراد ناشناس حفظ می شود.

در کل، استفاده از شناسایی و احراز هویت، بهبود امنیت، حریم شخصی و دسترسی به اطلاعات محرمانه را به همراه دارد و به عنوان فرآیند اصلی در برخی از فعالیت‌های حساس و مهم اینترنتی بکار می‌رود.

محدود کردن دسترسی به پورت های خاص

محدود کردن دسترسی به پورت های خاص یکی از ابزارهای امنیتی در شبکه های کامپیوتری است که به کاربران اجازه می دهد تا تنها از پروتکل های مشخص شده برای ارتباط با دستگاه های دیگر استفاده کنند. این روش از دسترسی نامطلوب به سیستم ها و داده های محافظت می کند.

برای محدود کردن دسترسی به پورت های خاص ابتدا باید پورت هایی که تمایل داریم به آنها دسترسی داشته باشیم، را تعریف کنیم. این پورت ها ممکن است شامل پورت های مرسوم مرتبط با پروتکل های اینترنتی مانند HTTP، FTP و SSH باشد. سپس می توانیم یک فایروال را تنظیم کنیم تا تنها ترافیک از پورت های مشخص شده به سیستم اجازه دسترسی داشته باشد.

یکی از مزایای مهم محدود کردن دسترسی به پورت های خاص این است که به ما امکان می دهد تا به صورت دقیق تر دسترسی را مدیریت کنیم و تلاش های نقض امنیت را کاهش دهیم. با محدود کردن دسترسی به پورت های خاص، خود را در برابر تهدیدهایی مانند جاسوسی، حملات داس، نفوذ و سایر نقض امنیت محافظت می کنیم.

به طور کلی، محدود کردن دسترسی به پورت های خاص یکی از اصول مهم امنیتی در شبکه های کامپیوتری است و باید در هر سیستم اعمال شود. با این کار ، ما داده های مهم را از دسترسی غیرمجاز و نفوذ به سیستم محافظت می کنیم و اطمینان حاصل می کنیم که تنها کاربرانی که مجوز دسترسی دارند، به داده های ما دسترسی دارند.

استفاده از رمزنگاری داده ها

رمزنگاری داده ها به عبارت ساده یعنی فرآیندی که برای حفظ امنیت و حریم خصوصی اطلاعات مورد استفاده است. در واقع رمزنگاری به معنای تبدیل داده های قابل خواندن به فرم ناخوانا در انتقال داده ها از یک نقطه به نقطه دیگر است. این فرآیند از طریق الگوریتم های غیرقابل شکست انجام می شود تا اطلاعات در صورت رسیدن به دست افراد ناشناخته، غیر خوانا باشد و برای استفاده نیاز به تبدیل مجدد داده ها به خوانا دارایی ها دارد.

استفاده از رمزنگاری داده ها یکی از بزرگترین مشکلاتی است که شبکه های بزرگ اطلاعاتی در دنیا با آن روبرو هستند. برای مثال، در صورتی که یک حمله کننده به بانک اطلاعاتی یک شبکه دسترسی پیدا کند، تبدیل داده های قابل خواندن به فرم ناخوانا می تواند از جمله مراحلی باشد که جلوی دزدیده شدن اطلاعات را برای او گرفتار کند. در واقع رمزنگاری به شبکه ها اجازه می دهد تا از اطلاعاتی که به صورت گسسته بین گیرندگانشان منتقل می شود، به خوبی حفاظت کنند.

آنچه که باعث می شود رمزنگاری یکی از عملیات مورد استفاده در حفاظت اطلاعات باشد، این است که اگر یک حمله کننده به نظام شبکه متصل شود، دسترسی به اطلاعات دیگر نخواهد داشت. با رمزنگاری، تنها کسانی که به داده ها دسترسی دارند، قادر به مشاهده و تفسیر آن ها هستند. به علاوه، استفاده از رمزنگاری برای تمامی نوع اطلاعات شامل اطلاعات فنی، مالی، تاریخی و غیره قابل اعمال است. به عبارت دیگر، هیچ محدودیتی برای اجرای رمزنگاری بر روی داده ها وجود ندارد.

در نتیجه، استفاده از رمزنگاری داده ها برای همه سایت ها، نرم افزار ها، بانک های اطلاعاتی و شبکه های اینترنتی الزامی است. با استفاده از این روش ها، امنیت و حریم خصوصی اطلاعات به بهترین شکل ممکن حفظ خواهد شد و دسترسی غیر مجاز به داده ها کاهش پیدا خواهد کرد.